Kung fu panda 2

Δεν έχω ιδιαίτερα καλή διάθεση, νταμ ιτ. Ήθελα να γράψω εύθυμη. Εψές πραγματοποιήσαμε το δεύτερο ''συνοικέσιο'' γι' αυτό το μήνα, ελπίζω να κυλήσει πιο ομαλά από το προηγούμενο. Τους αφήσαμε μόνους, αυτό είναι καλό, από εκεί και πέρα ελπίζω το μικρό μου να διέπρεψε.

Είχα παραγγελία πετρελαίου πρωί πρωί. Και μου έρχεται πάλι το ίδιο νταμάρι, που βρωμάει (κυριολεκτικά), ενώ είχα τηλεφωνήσει στην εταιρία και είχα παρακαλέσει να μην έρθει ξανά ο συγκεκριμένος. Τραβούσε τη ράβδο με τη μέτρηση, σκούπιζε το πετρέλαιο να κατέβει, μετά το έβρεχε να ανέβει στη δεύτερη μέτρηση, όπου στο τέλος έκοψε το μέτρο μου (!!!!) για να του βγουν σωστά τα εκατοστά. Αυτά τη προηγούμενη φορά. Εντέλει με είχε κλέψει, μετά από δύο ώρες που μετρούσαμε και ξαναμετρούσαμε για να βάλει όσο έπρεπε, 2 εκατοστά. Και άλλα 3 τώρα. Αισθάνομαι άσχημα, προσπαθώ τελευταία να μη βρίζω και να μη κάνω άσχημες σκέψεις, αλλά με υπερβαίνουν τα γεγονότα, απλά!

Αυτά περί διαχείρισης.

Κατά τ' άλλα είναι μήνας γενεθλίων, κάθε μέρα κάποιος έχει γενέθλια και μου άρεσε πάντα ο Φεβρουάριος γι' αυτό  το λόγο. Βρήκα ένα ωραίο δώρο για τον φίλο μου τον Ν. αλλά δε του το έχω δώσει ακόμα.

Για κάποιο λόγο ο καιρός περνάει πάρα πολύ γρήγορα, πολύ γρήγορα. Δεν ξέρω τί να πρωτοκάνω.

Θα κάνω ένα ζεστό ζεστό μπάνιο. Θα συγυρίσω το εργαστήριο. Θα προσπαθήσω να φτιάξω τον νεροχύτη, να συναρμολογήσω τους σωλήνες που ξεσυναρμολόγησα προχτές. Δε ξέρω από πότε κάνω εγώ τέτοιες δουλειές.



Πολλά πολλά πολύχρωμα ψηφιδάκια, μπιρμπιλωτά. ''Γιατί έχεις το στόμα σφαλιστό; Όταν βρίζεις πώς το έχεις, δε το έχεις ορθάνοιχτο;'' Με ρώτησε. Έκλαψα. Για τη ψυχή μου μάλλον. Τελευταία κατηγορώ μονίμως.