Η νέα χρονιά...

..ξεκίνησε και συνεχίζει πολύ μα πολύ γρήγορα. Παίζω σκάκι, στο ίντερνετ και στο αγαπημένο μας μαγαζί. Στις διακοπές με νίκησαν όλοι όσοι παίζουν από το σόι αλλά δε το βάζω κάτω! Μόνο με τον παππού δεν έπαιξα, αυτός μου έμαθε, στο δημοτικό. Αλλά έχει παραξενέψει τελευταία.

Τί ήθελα να πω;

Βρήκα μια φίλη πάλι, από το Παρίσι καιρό, χάρηκα γιατί είχα αρχίσει να φοβάμαι πως αληθεύει η κατάρα ότι άπαξ και αποφοιτήσεις αρχίζεις και χάνεσαι με τους περισσότερους. Βρήκα και τον Kurt, παίζει σε διαφήμιση για τη σοκολάτα mars, το τραγούδι εννοώ. Από ακόμα πιο παλιά, ο κολλητός φορούσε ένα τρύπιο κολάν μου και καπνίζαμε σαν τα ρεμάλια μέχρι τα ξημερώματα (σε καθημερινή βάση, όχι ότι δε συμβαίνει πια!) και κοιμόμασταν όταν πια είχε αδειάσει όλη- όλη η μπαταρία και είχαμε ένα αίσθημα θανάτου (ας μου επιτραπεί το μελό) και τρομερής ελπίδας για το τι θα-θα-θα-θα κάνουμε και θα έρθει, χαρμολύπη.

 

Κάνει κρύο και εύχομαι να μη βρέξει και μου χαλάσει τη μπουγάδα.

Κάναμε τη πρώτη μας δουλειά, με το κολλητό. Ξεπέτα (ορολογία της δουλειάς, νοτ μάι φολτ!) αλλά είναι καλά τα λεφτά. Θα ξεχρεώσω κοινόχρηστα και λογαριασμούς και ίσως φέτος να είναι η πρώτη χρονιά που θα κατεβώ σα γυναίκα να πάρω το κατιτίς μου στις εκπτώσεις. Περίεργο.

Στριφογυρίζω στη κούτρα μου το λεγόμενο μίας βασίλισσας, όχι του σκακιού. Ότι μπορεί να ζει κανείς στον ιδανικό κόσμο. Πολλά τηλεφωνήματα προς συνεννόησιν δια καφεσυνεύρεσιν. Αύριο θα ανακτήσω το κινητό μου και θα επικοινωνήσω, το άφησα πρωτοχρονιάτικα σε ένα ταξί και βαρέθηκα μέχρι στιγμής να το πάρω- κάτι θέλει να μου πει το σύμπαν για την επικοινωνία μου το 2011;

Αναμένονται αφίξεις συγγενών, για να μη ξεχνιόμαστε, πφφφ, χρωστάω ένα δώρο, γράφουμε ένα βιβλίο με το μικρό πρίγκιπα, ελπίζοντας εκτός του πλανήτη μας να μη ξεφουσκώσει σαν σαπουνόφουσκα, κι ας είναι ωραίες οι σαπουνόφουσκες που κάνουν να παιδάκια με αυτό το μαρτζαφλάρι, στη περίπτωσή μας δεν μας αρέσουν καθόλου μα καθόλου οι σαπουνόφουσκες, πρέπει να κρατήσω ένα τσιγάρο για το πρωί γιατί δε του αρέσει να μην έχει πρωινό τσιγάρο, ειδικά όταν του τα κλέβω γιατί βαριέμαι να στρίψω, είναι άδικο, τεράστια φλυαρία, ήταν λάθος να πιω κόκα κόλα επειδή μου είχε ανοίξει η όρεξη μεταμεσονύκτια και δεν είχα τίποτα να μασουλήσω, κάτσε τώρα και παραλήρησε, οι σόμπες μας βγάλανε ασπροπρόσωπους και αυτό το χειμώνα, διαφωνούμε συνεχώς για τα ''νι'' στο τέλος των άρθρων, εγώ δε βάζω αρκετά, εκείνος παραβάζει και πάλι οι καταλήξεις μετά από κάποιου τον συμβιβασμό δεν είναι οι σωστές, φοβάμαι να το πω γιατί είναι γρουσούζικο και από ωραίο γίνεται κινδυνοφόρο αλλά τον αγαπώ, κοίταξα για μαθήματα ορειβασίας αλλά είναι πανάκριβα τα άτιμα, όλοι μαθαίνουν ή ήδη ξέρουν οδήγηση μα εγώ δε το παίρνω απόφαση, βλέπω τηλεόραση, από εκεί που χρόνια από ''άποψη'' δεν έβαζα τηλεόραση σπί-τι-μου, νομίζω ότι κάπου εδώ εξαντλώ τα τριτιάτικα και ακόμα δεν άρχισε!